Maan
Marc Tritsmans


als in koude, wolkeloze nachten
plotseling al te zichtbaar wordt
hoe volstrekt alleen wij door deze 
peilloze leegte moeten reizen

legt zij haar arm om ons heen
waarbij al het water van de zeeën
gedwee met haar meewiegt
precies zoals onze vrouwen 

met wie ze toch ooit een geheim
verbond heeft gesloten: ze neuriën
en bloeden zelfs zachtjes mee
op het ritme van haar trage dans

die de aarde doet rimpelen
en trillen, er voor onzen
oren onhoorbaar de zuiverste
grondtoon aan ontlokt


_______________________

Maan
Marc Tritsmans


wanneer in koue, wolklose nagte
plotseling al te sigbaar word
hoe volstrek alleen ons deur
hierdie peillose leegtes moet reis

sit sy haar arm om ons terwyl
al die waters van die oseane
gedwee met haar saamwieg
presies soos ons vroue doen

met wie sy mos lankal 'n geheime
verbond gesluit het: hulle
neurie en bloei selfs saggies saam
op die ritme van haar trae dans

wat die aarde laat rimpel
en tril, en onhoorbaar vir ons
ore uit haar die suiwerste
grondtoon kan lok

Vertaling deur Daniel Hugo